Soldier

Anthony Maximilian Turner

Ogólnie:

urodzony dwudziestego września dwadzieścia trzy lata temu

student na wydziale grafiki komputerowej

wychowany w Londynie

zamieszkuje małe mieszkanie na Brooklynie


Od Londynu, przez Afganistan i Hiszpanię, aż do Nowego Jorku.
Czyli historia żołnierza, zwanego Boomer.

Historia tego chłopaka nie jest jedną z tych, które opowiada się dzieciom, żeby umilić sobie rodzinny czas. W zasadzie nie jest historią, którą w ogóle kiedykolwiek się opowiada. Dlaczego? Nikt tak naprawdę nie zna jej całej.
Kto wie jak znalazł się w Nowym Jorku? Ludzie myślą, że jest jednym z tych studentów z wymiany zagranicznej, których teraz pełno jest w mieście i nikt nie poddaje tego pod dyskusję. To wersja wydarzeń, w którą łatwo wierzyć. Nie ma co się nad tym dłużej zastanawiać.


-Turner? Jaki Turner? Nie znam żadnego Turnera. 
-Boomer...?
-Boomer! Boom był dobrym chłopakiem. Jasne, jego miny zabijały tysiące naszych wrogów i dodatkowo nie próżnował strzelając do nich z dachu, ale wie pan jak to jest. To wrogowie, sami pisali się na taki los. Ciężko jest nie zwariować na wojnie. Nawet najlepszym się to zdarza. Nikt jednak nie spodziewał się, że Tony...

...że Tony zniknie? Pójdzie w pole na pewną śmierć?
Tak wszystkim tłumaczyło dowództwo, kiedy to Turner nagle zniknął w niewyjaśnionych okolicznościach. Jego kompanom mówiono, że jego ciało przewiezione zostało już do Londynu. A gdzie wtedy tak naprawdę podziewał się chłopak? Był w drodze do Hiszpanii.
Bo już wtedy wiedział za dużo. Jeden z generałów stacjonujących z nim w Afganistanie spiskował z talibami, ujawniając im strategię angielskiego wojska w zamian za duże wynagrodzenie. Turner znalazł się w złym miejscu o złym czasie i przypadkowo nakrył ich na gorącym uczynku.
Jako dobry chłopiec poszedł z tą sprawą do dowództwa licząc na zrozumienie i na pomoc w podjęciu odpowiednich działań. Jednak i tym razem miał pecha- okazało się bowiem, że nie tylko ten jeden generał bierze udział w oszustwie. Na jaw szybko wyszło to, że Boomer wie zbyt dużo i trzeba było się go pozbyć.
Oszuści nie byli pewni tego, czy przypadkiem Tony nie zdążył już się komuś wygadać i tylko to powstrzymało ich przed zabiciem go. Znacznie łatwiej było szantażować go.
W Madrycie spotkał się z bossami całej operacji. Więzili go tam przez parę miesięcy torturując, znęcając się nad nim psychicznie i oczekując odpowiedzi- odpowiedzi, których Tony im udzielał i które niestety nie były na tyle satysfakcjonujące żeby udało mu się wyjść na wolność.
Jesienią tamtego roku znalazł się w Nowym Jorku. Kazano mu się nie wychylać. Zapisano go nawet na studia i okazano na tyle dużo miłosierdzia, że pozwolono mu samemu wybrać kierunek.
Mówili mu: żyj normalnie.

Jak miał żyć normalnie, skoro w swoim rodzinnym kraju uznany był za zmarłego, ciągle zauważał w swoim otoczeniu szpiegów pilnujących każdego jego kroku i z wiedzą, że jeśli powie coś komukolwiek na temat tego co widział w Afganistanie to jego całą rodzinę czekają takie tortury, jakie sam przeżył w Hiszpanii?

 Można zapomnieć o rodzinie. Można mieć nowych przyjaciół. Można zacząć życie od nowa. Jednak wszystko to odznacza się piętnem na twojej duszy, czy jak w przypadku Anthony'ego na jego mózgu. Nie jest już tym samym Boomer'em, którym był niespełna półtorej roku temu. Nie jest już w wojsku, nie ma już rodziny, nie żyje. 

 Ciężko się z nim zaprzyjaźnić. Ciężko go poznać. Boi się o każdego człowieka, który nawiąże z nim kontakt, dlatego też próbuje ludzi od siebie odpychać. Przestał odróżniać już dobre od złego. Żyje tak, jakby jutra miało nie być. Skryty, małomówny, smutny chłopiec o pustych oczach.

  Starając się żyć "normalnie", podjął pracę w studiu graficznym. Zarobki są tam dosyć skromne, jednak pozwala mu to na utrzymanie się. Większość swojego wolnego czasu spędza albo w pracy, albo błądząc po małych uliczkach Nowego Jorku. Zdecydowanie unika tych ogromnych i zatłoczonych. Nie przepada też za otwartymi terenami. Ale stara się to wszystko zmienić. Coraz częściej chadza do pubów, czy na koncerty. Zdarza mu się nawet zajść do parku. Nie można się po nim spodziewać, że będzie czuł się tam swobodnie, jednak stara się zachowywać chociaż pozory.

 Kontakt z narkotykami ma i mieć będzie. Normalni ludzie, którzy znają go słabo, albo jeszcze w ogóle nie poznali, nie rozróżnią kiedy jest na dragach, a kiedy jest czysty. Ma z tym poważny problem, ale skoro już i tak nie żyje- teoretycznie nie mogą mu one zaszkodzić, prawda?

 Bardzo dobrze strzela, zna się na ładunkach wybuchowych i umie się bić. Poza tym zawsze wygrywa w grach strategicznych. Ma w sobie krew generała i zamiłowanie do wojska jest u niego niemal wrodzone. 

Dlatego też tak ciężko mu o nim zapomnieć.

It's a new dawn, It's a new day, It's a new life for me.

_____

Edit: 1.09.2012

Ee... No, nowa karta!
Wyszła źle, kompletnie nie tak jak chciałam i bardzo... spontanicznie. Jeszcze dwie godziny temu nie myślałam o nowej karcie. Ale niech będzie. Chociaż ją poprawię kiedyś, obiecuję.

Matt Hitt na zdjęciach.